Miała niewiele ponad dwadzieścia lat, gdy stała się gwiazdą warszawskich kabaretów. Podczas okupacji śpiewała piosenki o miłości w kawiarni Sztuka, w warszawskim getcie. Nazwano ją Wiera Magnes, na występy przychodzono tłumnie, także z aryjskiej strony. Jako jedyna ze swojej rodziny przeżyła likwidację getta, by wkrótce po zakończeniu wojny zostać oskarżoną o kolaborację. Pierwsze dochodzenie umorzono w ciągu kilku miesięcy, kolejne procesy również kończyły się uniewinnieniem. Plotki i pomówienia jednak nie ucichły.


W 1950 r. Gran wyemigrowała do Izraela, ale piętno kolaborantki ścigało ją przez całe życie, tak w Izraelu, jak później w Wenezueli i Francji. Czy na nie zasłużyła?


Reżyseria: Maria Zmarz-Koczanowicz

Scenariusz: Agata Tuszyńska

Zdjęcia: Ita Zbroniec-Zajt

Polska, 2011