Arcydzieło Vittoria De Siki, film uważany za jedno z najważniejszych dzieł włoskiego neorealizmu. Scenariusz napisał Cesare Zavattini, z którym De Sica pracował w 1948 roku nad „Złodziejami rowerów”. „Umberto D.” to głęboko tragiczna opowieść o powojennej rzeczywistości we Włoszech. Pokazuje nędzę i brak nadziei. De Sica kręcił zdjęcia na ulicach Rzymu. W filmie zagrało wielu naturszczyków.
Umberto D., dawny urzędnik, jest samotnym emerytem. Mieszka w wynajętym pokoju. Jego jedynym przyjacielem jest pies. Gdy okazuje się, że skromna emerytura nie wystarcza mu już na nic, a rosnące zaległości w czynszu grożą mu bezdomnością, Umberto postanawia popełnić samobójstwo. Pies ma podzielić jego los. Gdy jego czworonożny przyjaciel ucieka, starszy pan rusza na poszukiwanie…

Kraj pochodzenia, rok produkcji: Włochy, 1952

Reżyseria: Vittorio De Sica

Czas trwania: 88 min.

Obsada:
Carlo Battisti – Umberto Domenico Ferrari
Maria-Pia Casilio – Maria, służąca
Lina Gennari – Antonia, gospodyni
Ileana Simova – zaskoczona kobieta
Elena Rea –siostra światła
Memmo Carotenuto – głos światła

Tytuł oryginalny: Umberto D.