Pan Jowialski (2018)

Najczęściej wystawiana sztuka Aleksandra Fredry w nowej inscenizacji – w reżyserii Artura Żmijewskiego. Akcja czteroaktowej komedii dzieje się na wsi, w dworku państwa Jowialskich. Stary Pan Jowialski mieszka tu z żoną, synem Szambelanem, jego drugą żoną oraz Heleną, córką Szambelana z pierwszego małżeństwa. Gości u nich starający się o rękę Heleny, prowincjonalny szlachcic Janusz. Przypadkiem do majątku Jowialskich trafiają młody literat Ludmir i jego przyjaciel malarz Wiktor, co owocuje serią przezabawnych sytuacji, groteskowych sporów, mistyfikacji i intryg.

„Pan Jowialski” to, jak określił Czesław Miłosz, „komedia temperamentów”. Zawsze grali w niej najwybitniejsi aktorzy. Tak też jest i tym razem. Zachowując bogactwo fredrowskiego języka Artur Żmijewski chciał uniknąć dosłownego odtworzenia stylistyki dworkowej zapisanej w tekście. Dlatego zdjęcia realizowane będą nie w naturalnych wnętrzach, a w hali zdjęciowej, w której Arkadiusz Kośmider stworzył autorską wizję majątku Jowialskich. Istotną rolę odegra warstwa muzyczna spektaklu autorstwa Włodka Pawlika, który mistrzowsko połączy klasyczne wzorce z jazzową improwizacją.

Spektakl Teatru Telewizji ma gwiazdorską obsadę. W roli tytułowej wystąpił Adam Ferency, Panią Jowialską zagrała Anna Dymna, a  w rolach Szambelana i jego żony wystąpili Tomasz Kot i Danuta Stenka.

Autor: Aleksander Fredro
Reżyseria: Artur Żmijewski

Scenografia: Arkadiusz Kośmider

Kostiumy: Dorota Roqueplo

Zdjęcia: Piotr Wojtowicz

Muzyka: Włodek Pawlik

Montaż: Krzysztof Boroń