Niech sczezną artyści

Spektakl ze Złotej Setki Teatru Telewizji. „Wszystko, co tworzyłem dotychczas, miało zawsze cechę wyznania. Wyznania stawały się coraz bardziej osobiste. Wyznania, aby ocalić przed zapomnieniem. Wyznanie nostalgii, tęsknoty za powrotem do lat dzieciństwa, aby ocalić ten szczęśliwy czas klasy szkolnej. Później, aby ocalić swój pokój dzieciństwa, utrwalić, wplątać w wielką i duchową historię naszej kultury. A potem to ciągłe pragnienie i marzenie i wola, by twórczość była wolna, podległa tylko mnie, moim słabościom, szaleństwom, chorobom, moim klęskom, mojej samotności...” – mówił przed laty Tadeusz Kantor.
„Niech sczezną artyści” to przedstawienie powstałe w kooperacji krakowskiego Ośrodka Teatru Cricot 2, Institut Für Moderne Kunst z Norymbergi oraz Centro Di Ricerca Per Il Teatro z Mediolanu. Premiera odbyła się 2 czerwca 1985 roku w Norymberdze. Wersja telewizyjna powstała trzy lata później, jako wierny zapis spektaklu z wielkiej sceny Teatru im. Słowackiego w Krakowie.

Spektakl nie ma klasycznej fabuły. Jest to ciąg udramatyzowanych obrazów, oryginalnych wizji sceniczno-plastyczno-muzycznych. Płynnie przechodząc jedne w drugie, tworzą niezwykły świat, w którym – jak chce autor – „swój szczątkowy, niepełny żywot wiodą egzystencje i zdarzenia już umarłe, choć nie do końca zapomniane”. Wspomnienia z dzieciństwa mieszają się tu z uniwersalnymi symbolami, wydarzenia odnotowane w kronikach historycznych z wydarzeniami z podwórka, subtelne metafory z siermiężną dosłownością.

Scenariusz i reżyseria: Tadeusz Kantor
Choreografia: Zofia Więcławówna
Obsada:
Tadeusz Kantor („Ja” – postać realna, główny sprawca wszystkiego), Lesław Janicki („Ja” – umierający, postać sceniczna), Wacław Janicki (Autor postaci scenicznej - umierającego, opisujący w nim siebie samego i swoją własną śmierć), Michał Gorczyca (Ja - gdy miałem 6 lat), Maria Kantor (Wiadomo Kto), Maria Krasicka (Mama), Mira Rychlicka (Asklepios - lekarz, Grek), Zbigniew Bednarczyk (Właściciel składu przycmentarnego), Stanisław Rychlicki (Strażnik więzienny), Jean-Marie Barotte, Wojciech Węgrzyn (Dwaj oprawcy), Lech Stangret (Sutener - karciarz), Roman Siwulak (Wisielec), Zbigniew Bednarczyk (Pomywaczka), Jan Książek (Brudas), Teresa Wełmińska (Dziwka z kabaretu, Anioł śmierci), Ewa Janicka (Świętoszka), Andrzej Wełmiński (Mistrz Wit Stwosz), Bogdan Renczyński (Osobnik świętej pamięci), Luigi Arpini, Jean-Marie Barotte, Eros Doni, Przemysław Gorczyca, Zbigniew Gostomski, Andrzej Kowalczyk, Marzia Loriga, Loriano Della Rocca, Wojciech Węgrzyn (Generałowie)

Rok produkcji: 1989 r.
Czas trwania: 68 min.