Żywot sarmacki

Ten odcinek jest opowieścią o religii katolickiej w Rzeczpospolitej XVI i XVII wieku. Sarmaci lubili się uważać za antemurale christianitatis czyli przedmurze chrześcijaństwa zwany też antemurałem. Nie było nic niezwykłego w ówczesnej Europie; za antemurał uważali się też Austriacy, Niemcy, Hiszpanie wszyscy ci chrześcijanie, których ziemie leżały na geograficznych krańcach chrześcijaństwa. Prof. Krzysztof Koehler poeta, historyk literatury, krytyk literacki, opowie o gorącej przenikającej wszystkie dziedziny życia polskiej religijności, poszukiwaniu znaków boskiej opieki, kulcie wizerunków Maryjnych, świętych, oraz biblijnej wykładni dziejów. Religia wiązała się z przeświadczeniem o tym, że Polacy są narodem wybranym, ze szczególną dziejową misją. Przywoła fragmenty pamiętników wojskowych, mówiących o wizerunkach postaci patronów Korony czy Matki Boskiej, które chroniły ukochany kraj czy gród przed zagrożeniem.