W PRL-u

Szkoła w PRL-u przechodziła różne etapy. Najpierw od modelu przedwojennej szkoły trój stopniowej z małą i dużą maturą do szkoły dwustopniowej (podstawówka i liceum), następnie zmieniono tryb okresowy (3 okresy) na semestralny), potem wzorem radzieckim próbowano wprowadzić system radziecki, skończyło się na zespołach szkół ogólnokształcących – formie przejściowej. Jednocześnie istniał dość poważnie rozbudowany system szkół zawodowych na poziomie szkoły zasadniczej bez matury i techników, które cieszyły się dużą popularnością. Do sukcesów należało wprowadzenie do szkół opieki medycznej (dentystki!). Na wsiach był problem z dojazdem do szkół podstawowych, więc często budowano małe szkoły (np. czteroklasowe) w czynach społecznych. Mimo deklaracji i rzeczywistych wysiłków nie udało się przez PRL usunąć wyraźnych różnic społecznych w dostępie do edukacji (to właściwie dzieje się w III RP). Wykształcenie wyższe było nobilitacją społeczną. Ze szkoły w PRL-u wyrugowano religię (wróciła na krótko po 1956. Jednak mimo wysiłków w systemie edukacyjnym nie było żadnej organizacji typu radzieckich pionierów, która by organizowała politycznie całą młodzież, To była podstawowa różnica z innymi krajami bloku sowieckiego.