Spór o historię

15 sierpnia 1917 roku w Lozannie powstał Komitet Narodowy Polski, którego celem było polityczne reprezentowanie interesów narodu polskiego wobec rządów państw Ententy. Jego przewodniczącym został Roman Dmowski, a w jego skład wszedł wkrótce Ignacy Jan Paderewski. Komitet zabiegał o poparcie przez państwa Ententy idei odrodzenia państwa polskiego i w następnych kilku miesiącach został uznany przez państwa Ententy za oficjalnego reprezentanta narodu. Przejął także polityczną kontrolę nad powstająca we Francji armią polską.

3 czerwca 1918 roku w wygłoszonej w Wersalu deklaracji państwa sprzymierzone ogłosiły, że jednym z celów wojennych koalicji jest powstanie suwerennej Polski z dostępem do morza. Był to wielki sukces polityczny Komitetu Narodowego Polskiego. Polska uzyskała miejsce wśród państw zwycięskich, co było głównie zasługą Komitetu, który wspólnie z rządem polskim w Warszawie utworzył oficjalną delegację Polski na konferencję pokojową w Wersalu. 16 stycznia 1919 roku Komitet Narodowy Polski uznał rząd polski Ignacego Jana Paderewskiego i zakończył swoją misję. Jednak członkowie Komitetu odegrali zasadniczą rolę w walce o granice Polski w Wersalu.