Programy redakcji ekumenicznej

Laski to miejsce, które z założonego przez hrabiankę Różę Czacką w 1921 roku Zakładu dla Ociemniałych, przekształciło się w ważny dla historii Polski ośrodek. W czasie II Wojny Światowej, Laski czynnie uczestniczyły w ruchu oporu – udzielały pomocy rannym, zakonnice utworzyły szpital, udzielały schronienia ukrywającym się osobom pochodzenia żydowskiego, a na ich terenie działało Zgromadzenie AK Kampinos. Po roku 1945 osoby tworzące to miejsce wciąż działały opozycyjnie. Po 1944, a w szczególności po 1948 roku, służby starały się kontrolować wszelkie przejawy działalności Ośrodka i związanych z nim środowisk. W trakcie rozpracowywania operacyjnego Zakładu dla Ociemniałych w Laskach, służba bezpieczeństwa uzyskała wiele informacji, które świadczą o tym, że miejsce to było ośrodkiem spotkań nie tylko tych o charakterze religijnym. Szukali tam wsparcia ludzie opozycji, zarówno ofiary (prymas Wyszyński), jak i kaci (Julia Brystygier). W Laskach bywało także wielu ludzi kultury, spośród których wielu jest tam pochowanych: Jan Zawieyski, Antoni Słonimski, Halina Mikołajska, Marian Brandys, Stanisław Stomma, Jan Lechoń, Jacek Woźniakowski, a także politycy, uczeni i architekci.