Pojedynki stulecia

Henryk Sienkiewicz w jednym z artykułów pisał: „Stanowisko piszącego u nas, jak i wszędzie jest służbą polityczną. Służymy literaturze, a przez nią i społeczeństwu”.

Podobnie rozumiał swoje posłannictwo Stefan Żeromski, budzący sumienia Polaków pisarz patriota. Odnosił się on tak sugestywnie do palących problemów polskości, że nie tylko wielu krytyków literackich, ale też jego przyjaciele i czytelnicy uznawali niektóre jego książki za wyznaczniki moralne. Często był też nazywany sumieniem narodu.

Z kolei pierwszy polski laureat literackiej Nagrody Nobla wielbiony był przez pokolenia rodaków za budzenie poczucia narodowej wspólnoty i patriotycznego ducha.

Dlaczego więc twórczość Sienkiewicza i Żeromskiego mimo wszystko była tak różna?