Na bitewnym szlaku

27 września 1331 roku pod Płowcami starły się oddziały polskie i krzyżackie. W tej batalii Polacy udowodnili, że zakonników, którzy dwie dekady wcześniej zajęli Pomorze i nieustannie grabili Kujawy i Wielkopolskę, można pokonać. Na czele polskich wojsk, mimo podeszłego wieku, stanął król Władysław Łokietek. Nie podjął jednak początkowo otwartej walki, lecz nękał Krzyżaków podjazdami, atakami z ukrycia i zasadzkami gdziekolwiek się dało. Do ostatecznej batalii doszło pod Płowcami. Mimo przewagi liczebnej rycerstwa zakonnego, podczas starcia strategia i męstwo oddziałów polskich oraz chęć odpłacenia najeźdźcy za szkody, okazały się wystarczające do pokonania Krzyżaków.