Księża wolności 1914-1981

Urodził się 10. V 1914 w Strzyżowicach. Święcenia kapłańskie przyjął w 1939 roku, po czym objął parafię w Siennie w powiecie iłżeckim. Cieszył się dużym zaufaniem lokalnej społeczności, krzewiąc wśród młodzieży postawy religijno-patriotyczne.
Na początku 1941 roku został mianowany kapelanem placówki ZWZ Sienno, należącej do Okręgu Radomsko-Kieleckiego. Od lutego 1942 roku pełnił funkcję kapelana AK, ps. Cezary, prowadząc również ewidencję duchownych aresztowanych, poszukiwanych i pomordowanych przez hitlerowców. Utrzymywał kontakty ze zgrupowaniem Antoniego Hedy „Szarego”, bywał też na Wykusie, gdzie stacjonował oddział Jana Piwnika „Ponurego”. Za udział w akcji Burza i pełnienie z pełnym poświęceniem posług kapłańskich odznaczony Krzyżem Walecznych.
Po wojnie wrócił do Sienna, gdzie ponownie objął funkcję wikarego. W maju 1945 roku powołał tu Ruch Oporu Armii Krajowej, który skupiał się na walce zbrojnej oraz propagandzie antykomunistycznej. Wciąż utrzymywał kontakt z oddziałem Antoniego Hedy „Szarego”.
31 grudnia 1945 roku, podczas nabożeństwa sylwestrowego wygłosił kazanie, w którym mówił, iż nad Polską zawisła nowa, czerwona okupacja, równie zbrodnicza, jak jej niemiecka poprzedniczka. Zagrożony, wyjechał na ziemie zachodnie. Po powrocie do Sienna, 9. marca 1946 roku zaatakowany wraz ze współpracownikami przez funkcjonariuszy UB i MO w lokalu konspiracyjnym. Tam postrzelony, w takim stanie zabrany na UB, gdzie został brutalnie pobity, zmarł dzień później w szpitalu w Starachowicach. Pogrzeb ks. Domańskiego 13. marca w Strzyżowicach był demonstracją patriotyczną.