Księża wolności 1914-1981

Bp Tadeusz Błaszkiewicz urodził się 21 września 1916 r. w Przemyślu, wieloletni biskup pomocniczy przemyski. Dorastał w Husowie, gdzie w szkole powszechnej pracowali jego rodzice. Odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych przy 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu, po czym w 1936 r. studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. 

Uczestnik wojny obronnej września 1939 r. jako żołnierz I Batalionu 17 pp. Armii Karpaty. Należał do Armii Krajowej, kształcił młodzież w ramach tajnego nauczania. W 1949 r. ukończył studia filozoficzno - teologiczne w przemyskim Wyższym Seminarium Duchownym (potem pełnił tu funkcję prefekta, prowadząc również zajęcia z psychologii, pedagogiki, łaciny i greki), a w 1952 r. pedagogikę na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. 

Święcenia biskupie otrzymał 29 czerwca 1970 r. z rąk bp Ignacego Tokarczuka. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa Deo et hominibus (Bogu i ludziom). W lutym 1981 r. poparł strajk rolników w Rzeszowie. Podczas stanu wojennego współorganizował pomoc dla internowanych w ośrodkach odosobnienia w Uhercach i Załężu, w diecezji przemyskiej pełnił funkcję przewodniczącego Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Organizował i celebrował msze za ojczyznę i rocznicowe, uczestniczył w spotkaniach duszpasterstw ludzi pracy i rolników. 

Zmarł 7 czerwca 1993 r. w Przemyślu. Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.