Jak było?

Wiosną 1988 roku pogłębiający się kryzys ekonomiczny wywołał protesty, jakich nie było od czasu ogłoszenia stanu wojennego. Jednocześnie komuniści sprzeciwiali się rejestracji Komisji Zakładowych „Solidarności”, co w konsekwencji doprowadziło do wybuchu strajków. Rozpoczął je – 24 kwietnia – protest w załogi MPK w Bydgoszczy i Inowrocławiu. Wkrótce potem stanęła Huta im. Lenina w Krakowie. Do strajkujących robotników dołączyli studenci. Latem rozpoczęła się kolejna fala strajków. 15 sierpnia staje Kopalnia „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu – Zdroju. Dołączają kolejne kopalnie. Na teren wielu zakładów wchodzą oddziały ZOMO. Tak było zarówno podczas pierwszej fali strajków – tych wiosennych, jak i latem. 24 sierpnia 1988 roku oddziały ZOMO wkroczyły do kopalni „Borynia” w Jastrzębiu - Zdroju. Komunistyczne władze zdecydowały się na rozmowy z opozycją. Prowadzono je od 1 września 1988 roku najpierw w Warszawie, a potem w podwarszawskiej Magdalence w ośrodku Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Ustalono, że obrady Okrągłego Stołu rozpoczną się 6 lutego 1989 r. w Pałacu Urzędu Rady Ministrów w Warszawie. 4 i 18 czerwca 1989 roku odbyły się w Polsce pierwsze po zakończeniu wojny częściowo wolne wybory parlamentarne.