Biało-czerwoni – historie niezwykłe

Bohaterką odcinka jest Jadwiga Wajsówna, kontynuatorka osiągnięć w rzucie dyskiem pierwszej polskiej mistrzyni olimpijskiej, Haliny Konopackiej. Zdobywczyni dwóch medali olimpijskich: brązowego w 1932 roku w Los Angeles i srebrnego w 1936 roku w Berlinie. Startowała także na igrzyskach 1948 roku, w Londynie, zajmując czwarte miejsce. Sześciokrotnie poprawiała rekord świata. Jako pierwsza przekroczyła mistyczną granicę 40 metrów. Sportem zainteresowała już w szkole podstawowej. Uczyła się wówczas w Pabianicach, gdzie się urodziła. Następnie, jednocześnie intensywnie trenując lekkoatletykę (nie tylko rzut dyskiem, ale także pchnięcie kulą, skok w dal i wzwyż i bieg na 80 m przez płotki), ukończyła Państwową Żeńską Szkołę Handlową w Łodzi, a po jej ukończeniu pracowała jako księgowa w Zakładach Chemicznych Boruta w Zgierzu. Kiedy wybuchła II Wojna Światowa mieszkała w Łodzi, ale już w listopadzie 1939 roku przeprowadziła się do Warszawy, włączając się (wraz z mężem, Kazimierzem Grętkiewiczem), w pracę konspiracyjną. Wraz z ukochanym została w 1943 roku aresztowana przez Gestapo i osadzona w Alejach Szucha, gdzie przeszła ciężkie śledztwo. Nie wydała nikogo i została wreszcie zwolniona. Walczyła w Powstaniu Warszawskim. Po upadku Powstania przedostała się do Bochni, gdzie pracowała w piekarni, a w marcu 1945 roku wróciła do Łodzi. Była wybitną trenerką i wychowawczynią młodzieży, przez siedem lat zajmowała się dziećmi specjalnej troski. Była honorowym gościem igrzysk olimpijskich 1972 w Monachium, miała też pojechać w podobnej roli w 1984 roku do Los Angeles, ale bojkot igrzysk przez kraje obozu moskiewskiego to uniemożliwił. Wielokrotnie odznaczana i honorowana. Zmarła 1 lutego 1990 roku w Pabianicach i tam została pochowana.