Głębia ostrości

Wrzesień 1939 roku – pierwsze dni drugiej wojny światowej. Do bombardowanej przez Niemców Warszawy przyjeżdża amerykański reżyser, dokumentalista i fotografik Julien Bryan. Od prezydenta Stefana Starzyńskiego dostaje samochód, tłumacza i ochronę i przed kilkanaście dni dokumentuje śmierć. Z oblężonej Warszawy wywozi dowody zbrodni – sześć godzin filmów i 700 zdjęć. Dwa z nich staną się symbolami tamtych dni. Dziewczynka opłakująca zabitą siostrę i chłopiec wśród gruzów z kanarkiem w klatce. Oboje przeżyją wojnę i do dziś dla Kazimiery Miki i Zygmunta Aksienowa pamięć o tamtych dniach to fotografie Bryana.