Murowanica i jej pierwszy gospodarz. Muzeum Tatrzańskie i Juliusz Zborowski

W 1922 roku, pierwszym dyrektorem Muzeum Tatrzańskiego im. Dra Tytusa Chałbińskiego zostaje Juliusz Zborowski i będzie piastował to stanowisko przez kolejne 43 lata. Biografia Juliusza Zborowskiego, znakomitego lingwisty, etnografa, miłośnika i badacza Podtatrza i jego kultury, autora pierwszych nagrań fonograficznych muzyki góralskiej, „Słownika gwary Zakopanego i okolic” nierozerwalnie związana jest z Muzeum Tatrzańskim i na odwrót.

Muzeum, założone w 1888 roku z inicjatywy, pochodzących głównie z Warszawy, należących do grona uczniów i wielbicieli doktora Tytusa Chałubińskiego, przedstawicieli różnych zawodów, znających Zakopane i jego mieszkańców z letnich pobytów pod Tatrami, swój największy rozwój zawdzięcza Juliuszowi Zborowskiemu. To za jego czasów Muzeum pozyskało najwięcej eksponatów, w większości były to przekazane lub kupione kolekcje od właścicieli prywatnych, stało się także placówką naukowo-badawczą.

„Gazdą Tatr” nazywa Zborowskiego w swoim poemacie Stanisław Nędza-Kubiniec. Utwór pisany w trakcie okupacji ma podkreślić m.in. zasługi J. Zborowskiego w ratowaniu muzealnych zbiorów, a także zabezpieczaniu powierzonych mu kolekcji przez inne instytucje i osoby prywatne.