Człowiek ze złotym obiektywem
Filmowy portret Marka Karewicza, najsłynniejszego polskiego fotografika, dokumentującego w szczególności świat muzyków jazzowych i rockandrollowych. Opowieść odwołuje się do realiów epoki PRL-u, począwszy od przełomu roku 1956, poprzez „małą stabilizację” epoki gomułkowskiej oraz gierkowską dekadę propagandy sukcesu, aż po lata 80. z solidarnościowym zrywem, stanem wojennym i ostatecznym upadkiem systemu po roku 1989.