Powrót po latach!

Serial emitowany od 2000 roku wciąż znajduje się w czołówce pod względem oglądalności. To opowieść o trzypokoleniowej rodzinie, w której najstarsi z rodu to Lucjan oraz Barbara Mostowiakowie. Mają czworo dzieci: Małgosię, Marka, Martę oraz Marysię, która jest córką Barbary i nieżyjącego już Łagody. Mimo że starzy Mostowiakowie wiodą szczęśliwe życie, raczej pozbawione kłótni i nieszczęść, ich dzieciom układa się różnie. Głównym wątkiem jest oczywiście tytułowa miłość.

Dla wszystkich Lubiczów najważniejsza jest rodzina. Dzieci Władysława i Marii zawsze mogą na siebie liczyć, bez względu na to, jakie niespodzianki szykuje im los. „Klan” to pierwsza polska telenowela, której fabuła została wybrana w konkursie dla telewidzów ogłoszonym przez Telewizję Polską w 1997 roku. Spośród czterech różnych pomysłów, to właśnie na klan Lubiczów oddano najwięcej głosów. Pierwszy klaps miał miejsce 15 sierpnia 1997 r. Pomysłodawcą serialu był Wojciech Niżyński. Akcja serialu dzieje się w czasie rzeczywistym i przedstawia realia codziennego życia wielu Polaków. Twórcy dbają o to, by poruszał on również zagadnienia ważne społecznie. Stąd wątek choroby Alzheimera, zespołu Downa, czy kwestii zarażenia HIV. Serial obyczajowy, Polska 1997 - Reżyseria: Paweł Karpiński, Jarosław Marszewski, Jakub Ruciński, Andrzej Chichłowski, Ryszard Dreger, Tomasz Wiszniewski Wykonawcy: Agnieszka Kotulanka, Tomasz Stockinger, Paulina Holtz, Kaja Paschalska, Barbara Bursztynowicz, Andrzej Grabarczyk, Dorota Naruszewicz, Daniel Zawadzki, Izabella Trojanowska, Małgorzata Ostrowska, Piotr Cyrwus, Agnieszka Wosińska i inni.

Serial realizowany na motywach bestsellerowej, trzytomowej sagi Ałbeny Grabowskiej o tym samym tytule. Jest to pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji opowieść o wielopokoleniowej rodzinie Winnych z podwarszawskiego Brwinowa, wpleciona w dramatyczne wydarzenia XX wieku. W serialu pojawiają się zarówno postaci fikcyjne, jak i prawdziwe, znane z naszej historii, kultury i sztuki. Wątkiem przewodnim są losy bliźniaczek, Ani i Mani Winnych, które rodzą się na początku I wojny światowej. Saga rodu Winnych jest też wnikliwym portret polskiego społeczeństwa, zmieniającego się wraz z rozwojem naszej państwowości. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 reżyseria: Piotr Trzaskalski, Obsada: Weronika Humaj, Kinga Preis, Jan Wieczorkowski, Katarzyna Kwiatkowska, Arkadiusz Janiczek, Olaf Lubaszenko, Rafał Królikowski, Adam Ferency, Iwona Bielska czy Katarzyna Wajda. „Stulecie Winnych” od 3 marca w każdą niedzielę o 20.15 w TVP1!

Serial w żartobliwy sposób przedstawia przygody polskiej rodziny mieszkającej w domu pod Warszawą. Głowa rodziny Boskich, czyli Ludwik, jest architektem, natomiast jego żona Natalia wraca na ścieżkę zawodową po przerwie przeznaczonej na wychowywanie synów: Tomka, Kubę i Kacpra. Cieszący się niesłabnącą popularnością serial otrzymał nagrodę Kids WOW w kategorii „Kiedy rządzę pilotem to wybieram…”. Kids WOW Awards to nagrody, które dzieci w wieku 11-12 lat przyznają ulubionym markom. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2011 – Czas trwania: 25 minut Reżyseria: Patrick Yoka, Adek Drabiński, Karol Klementewicz, Łukasz Kośmicki, Kinga Lewińska, Kristoffer Rus Obsada: Małgorzata Kożuchowska – Natalia Boska Tomasz Karolak – Ludwik Boski Maciej Musiał – Tomasz Boski Adam Zdrójkowski – Jakub Boski Mateusz Pawłowski – Kacper Boski Agata Kulesza – Marysia Jacek Braciak – Marek Nawrocki Olga Kalicka – Magda Adam Sikora – Filip Emilia Dankwa – Zosia Zalewska Daniel Dziorek – Bolo

Monodram w wykonaniu Redbada Klynstry-Komarnickiego. „Ziemia uderzyła o piłkę” to metaforyczny tytuł monodramu drogi. Mężczyzna w średnim wieku podczas samotnej podróży, w Sylwestra, wraca samochodem z pogrzebu ojca z Amsterdamu do Warszawy i dokonuje aktu symbolicznej spowiedzi. Swój monolog rejestruje, ponieważ pragnie, aby jego dorosły syn, w przyszłości usłyszał tę rodzinną historię. Opowieść mężczyzny jest miejscami gorzkim rozliczeniem z własną przeszłością, choć chwilami pojawiają się także zabawne anegdoty. Widz jest tutaj podglądaczem, świadkiem intymnej spowiedzi aktora o jego niełatwej zawodowej drodze w nowej ojczyźnie, ale przede wszystkim niezwykle trudnych relacjach z najbliższymi.Jedną z ważnych inspiracji dla tego spektaklu był głośny film „Locke” z Tomem Hardym w roli głównej. Pierwotną partyturą był tekst monodramu „Matko Jedyna!”, który był grany w 2017 roku w Instytucie Teatralnym w ramach Festiwalu Nowe Epifanie.Autor: Redbad Klystra-Komarnicki Reżyseria: Grzegorz Jankowski Scenografia: Małgorzata Dąbrowska Zdjęcia: Adam Palenta Muzyka: Radek Fedyk

Tekst Tomasza Śpiewaka w reżyserii Michała Borczucha. Rejestracja spektaklu Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie.„Wszystko o mojej matce” tytułem nawiązuje do filmu Almodovara, nie jest jednak jego teatralną adaptacją. To osobisty projekt Michała Borczucha i Krzysztofa Zarzeckiego inspirowany postaciami ich matek, które w roku 1986 i 1998 zmarły na raka. To przedstawienie dorosłych synów, półsierot, którzy mają do dyspozycji jedynie strzępy pamięci dziecka i nastolatka. Z pomocą zaproszonych do projektu aktorek i realizatorów chcą opowiedzieć o niemożliwej (bo zdeformowanej przez pamięć) historii odchodzenia matki lub nawet fascynacji jej chorobą, odbiorem choroby w kontekście przemian społeczno-politycznych w Polsce pod koniec lat 80. i 90. Najczęściej nagradzany spektakl Łaźni Nowej. Zdobył m.in. Grand Prix na 9. edycji Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia, Grand Prix 23. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, Pierwszą Nagrodę Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona”; Grand Prix 57. Kaliskich Spotkań Teatralnych, a także nagrodę Transfer 2016 za najlepszy spektakl w sezonie 2016/2017. Przedstawienie zostało wyróżnione Marką Radia Kraków. Tekst Tomasza Śpiewaka „Wszystko o mojej matce” znalazł się w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej; Tomasz Śpiewak otrzymał także Nagrodę im. Stanisława Bieniasza, natomiast Michał Borczuch został w 2018 roku laureatem Paszportów Polityki w kategorii TEATR. Autor: Tomasz Śpiewak Reżyseria: Michał Borczuch Scenografia: Dorota Nawrot Muzyka: Bartosz Działosz Obsada: Iwona Budner, Monika Niemczyk, Halina Rasiakówna, Ewelina Żak, Krzysztof Zarzecki, Marta Ojrzyńska, Dominika Biernat

Spektakl Patrycji Dołowy i Pawła Passiniego miał premierę 26 maja 2016 roku w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Performance Pawła Passiniego przybliża dramatyczny moment z okresu II wojny światowej, gdy rodzona matka, Żydówka z getta, podejmuje decyzję, by pożegnać się ze swoim maleńkim dzieckiem, oddając je na wychowanie matce drugiej, polskiej. To bolesna i przejmująca chwila, gdy kobieta musi zabić w sobie macierzyński instynkt, by jej dziecko mogło dalej żyć. W spektaklu najważniejsze są prawdziwe ludzkie historie i ci, którzy je przeżyli – dziś już dorosłe Dzieci Holokaustu. Opowiadają o sobie i o swoich rodzicach. Zarówno tych, którzy ich wychowali, jaki i tych, których śladów wciąż szukają. Ich poruszające świadectwo, uzmysławia także, jak wiele ryzykowały polskie kobiety decydując się na przyjęcie pod swój dach żydowskie dzieci. Spektakl jest apoteozą miłości i życia, a jednocześnie wyrazem wdzięczności. Podniosły nastrój uzupełnia improwizowana, grana na żywo muzyka. Tekst i dramaturgia: Patrycja Dołowy Reżyseria: Paweł Passini Scenografia: Zuzanna Srebrna Multimedia: Maria Porzyc Muzyka: Daniel Moński, Paweł Passini Światło: Damian Bakalarz

Akcja spektaklu w reżyserii Krzysztofa Magowskiego toczy się w dwóch planach czasowych: w 1988 oraz w 2015 roku. Drugą bohaterką, po tytułowym Edwardzie Bernardzie Raczyńskim, jest Ewa Labnicka, studentka historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (postać fikcyjna), która oszukując władze uczelni przyjeżdża do Londynu w celu zbierania materiałów do pracy magisterskiej o hrabiowskim rodzie Raczyńskich. Młodą dziewczynę wciąga atmosfera londyńskiego domu hrabiego, aż w końcu staje się admiratorką rodu. Pobyt w Londynie daje jej szansę poznania i zrozumienia świata, który po wojnie zniszczyli w Polsce komuniści. Hrabia Raczyński początkowo nieufny wobec Ewy powoli przełamuje swoją obojętność uświadamiając sobie, że istnieją jeszcze w Polsce młodzi ludzie, którzy reprezentują podobne co on wartości. Ich rozmowy są również pretekstem do przypomnienia losów pięciu generacji rodu Raczyńskich. Spotkania z Edwardem Bernardem młoda studentka dokumentuje za pomocą magnetofonu. Niestety po przylocie do kraju, w 1988 roku, nagrania skonfiskowane zostają przez Służbę Bezpieczeństwa. Odzyskanie taśm po wielu latach jest wątkiem, wokół którego rozgrywa się plan współczesny opowieści. Widz ma okazję dowiedzieć się, że pasja, którą zaraził Ewę ostatni hrabia z rodu Raczyńskich, przetrwała próbę czasu i wyznaczyła jej życiowe cele. Profesor Ewa Labnicka zostaje kuratorem wyremontowanego Pałacu Raczyńskich w Rogalinie (Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu). W spektaklu wystąpili m.in. Olgierd Łukaszewicz, Beata Ścibakówna i  Aleksandra Pisula.Autor i reżyseria: Krzysztof Magowski Scenografia: Kamil Kuc Zdjęcia: Adam Bajerski Kostiumy: Elżbieta Radke Muzyka: Dariusz Żebrowski Montaż: Beata Barciś

Wybitni aktorzy Teatru Narodowego sięgnęli po poemat, który powstał z tęsknoty autora za krajem lat dziecinnych. Julian Tuwim pisał „Kwiaty polskie” na obczyźnie – w Brazylii i Stanach Zjednoczonych, po opuszczeniu Polski w wyniku wybuchu II wojny światowej. Utwór, nawiązujący do tradycji romantycznego poematu dygresyjnego, poeta ukończył po powrocie do kraju w 1946 r. Poruszył w nim kwestie patriotyzmu i miłości do ojczyzny, życia społecznego i wiary. Szczegółowo opisał ulice i miejsca, które darzył wielkim sentymentem, przywołał scenki rodzajowe z ulic rodzinnej Łodzi. Wspomnienia z dzieciństwa i liryczne wyznania przeplatane są opisami przyrody i politycznymi polemikami. Aktorom Teatru Narodowego towarzyszył Bogdan Hołownia, który zagrał na fortepianie szlagiery przedwojennej Warszawy. Jan Englert zapytany, dlaczego zainteresował się utworem Tuwima powiedział: „Poezja Tuwima, a szczególnie „Kwiaty polskie” są fantastycznym scenariuszem dla aktora. To jest poezja, która lepiej brzmi mówiona, niż czytana po cichu (...) Ta poezja wymaga uruchomienia wyobraźni plastycznej. Aktor mówiąc, musi widzieć to, co mówi. Tuwim uruchamia obrazy. Więc siłą rzeczy jakby zaprasza do interpretowania, do opowiedzenia tych obrazów, do nasycenia ich własną indywidualnością. (...) ten poemat jest dowcipny, słowotwórczy, niezwykle polski”.Kraj pochodzenie, rok produkcji: Polska, 2019 Czas trwania: 52 min. Obsada: Beata Ścibakówna, Jan Englert, Bogdan Hołownia – piano i opracowanie muzyczne

Spektakl Anny Wieczur-Bluszcz zrealizowany na podstawie książki Kornela Makuszyńskiego. Pełna humoru historia o rodzinie Mościrzeckich, którzy w 1936 roku zjeżdżają do dworku w Przypłociu, by odczytać odnaleziony po latach testament ich przodka. Każdy z członków rodu znajduje się w innej sytuacji życiowej i materialnej. Są wśród nich przedstawiciele różnych pokoleń i zawodów. Wielu z nich liczy na miliony odziedziczone w spadku. Ich nadzieje skutecznie podsyca administrator majątku nestora rodu Wojciecha Mościrzeckiego – Adam Dziurawiec. Poczynaniom potomków, z wiszącego na ścianie portretu, przygląda się sam testator – rejent Mościrzecki. „List z tamtego świata” to opowieść o tym, że nie pieniądze uszczęśliwiają i czynią nasze życie lepszym i pełniejszym, ale relacje z innymi ludźmi. W przedstawieniu zagrali m.in. Wojciech Wysocki, Joanna Jeżewska, Krzysztof Dracz, Monika Pikuła, Przemysław Bluszcz. Autor: Kornel Makuszyński Scenariusz i reżyseria: Anna Wieczur-Bluszcz Zdjęcia: Maciej Majchrzak Scenografia: Ewa Gdowiok Kostiumy: Monika Nyckowska Muzyka: Patryk Zakrocki

Tytułowy bohater, Tadeusz Dołęga-Mostowicz, był nie tylko patriotą, wybitnym publicystą i jednym z najpoczytniejszych pisarzy w międzywojniu (oraz współcześnie), ale także stanowił kogoś w rodzaju inżyniera ludzkich serc oraz umysłów. Jego los w sztuce Marka Bukowskiego i Macieja Dancewicza poznajemy przez pryzmat dziejów niejakiego Stanisława Webera vel Stanisława Nowaka – rzekomego pierwowzoru powieściowego Nikodema Dyzmy. I choć życie pisarza przerwały tragiczne, niewyjaśnione zresztą do dziś wydarzenia, to wykreowany przez niego człowiek z awansu typowy karierowicz nie tylko przetrwał zagładę przedwojennego świata, ale i święci triumfy w każdej kolejnej epoce: zarówno więc w PRL-u, jak i współcześnie. O tym wszystkim, a zatem o obyczajowości i polityczności życia w Polsce dwudziestowiecznej, a także o niezliczonych romansach pisarza wpierw uwielbianego, a w Polsce Ludowej krytykowanego i, w końcu, zakazanego opowiada wspaniale obsadzony i brawurowo zagrany spektakl „Dołęga-Mostowicz. Kiedy zamykam oczy”. W roli głównej wystąpił Wojciech Mecwaldowski, a towarzyszą mu m.in. Piotr Rogucki, Marian Opania, Julia Wieniawa, Kamilla Baar-Kochańska. Autorzy: Marek Bukowski, Maciej Dancewicz Reżyseria: Marek Bukowski Scenografia: Wojciech Żogała Kostiumy: Monika Ugrewicz Zdjęcia: Marek Dawid

Postać Tadeusza Reytana, mimo iż powszechnie znana jako symbol protestu (dzięki słynnemu dziełu Jana Matejki), tak naprawdę pozostaje owiana tajemnicą. Autorzy chcą przybliżyć się do losów tego bohatera, zmierzyć z jego legendą, przedstawić prawdziwe okoliczności i przebieg jego spektakularnego sprzeciwu. Opowiadają o dramacie człowieka próbującego powstrzymać lawinę historii, która w rezultacie zmiotła z map Europy cały jego kraj, a mieszkańców oddała w niewolę trzech sąsiednich mocarstw. Reytan postawił na tej szali swój majątek, zdrowie, a ostatecznie także życie, które odebrał sobie w wieku zaledwie 38 lat. W ujęciu autorów główny bohater to uczciwy, honorowy człowiek postawiony w skrajnie trudnej sytuacji, zmuszony do podjęcia decyzji, które zaważą nie tylko na jego życiu, ale i na istnieniu całego narodu. W historii Reytana jak w soczewce skupia się skomplikowana i wielopoziomowa intryga, która doprowadziła najpierw do pierwszego, a w konsekwencji także i do kolejnych rozbiorów Polski. Autorzy: Jakub Pączek, Piotr Derewenda Reżyseria: Jakub Pączek Zdjęcia: Jacek Kędzierski Scenografia: Agnieszka Bąk Kostiumy: Katarzyna Nesteruk Montaż: Paweł Laskowski Obsada: Mirosław Haniszewski (Tadeusz Reytan), Grzegorz Mikołajczyk (Samuel Korsak), Wojciech Czerwiński (Stanisław Bohuszewicz), Sambor Czarnota (Otto Magnus von Stackelberg), Paweł Deląg (Stanisław August Poniatowski), Cezary Kosiński (Adam Poniński), Agnieszka Podsiadlik (Marianna Reytan), Antoni Ostrouch (Ksiądz), Andrzej Mastalerz (Franciszek Ryx), Rafał Jędrzejczyk (Stanisław Łętowski), Magdalena Woleńska (Izabela, ukochana Reytana ) i inni. Czas 80 min

Agnieszka Lipiec-Wróblewska zainspirowana odkrytymi przez Piotra Witta tragicznymi aspektami życia Chopina, przedstawia w swojej sztuce obraz szerzej nieznany: wnikliwy portret psychologiczny człowieka, który musi zmierzyć się z biedą, niepewnością, poczuciem niespełnienia i upokorzenia, a także szalejącą na ulicach Paryża cholerą, wojną domową we Francji i konsekwencjami upadku Powstania Listopadowego. „Fryderyk” to opowieść o pierwszych miesiącach pobytu polskiego kompozytora w Paryżu, gdzie długo bezskutecznie próbował wedrzeć się na salony. Wątkiem równoległym w spektaklu jest współczesna historia młodej pianistki Adeli, która poprzez tropienie losów Chopina odkrywa prawdę o okolicznościach, w jakich objawił się paryskiej elicie wielki talent genialnego muzyka.Występują: Krzysztof Szczepaniak, Maciej Charyton, Janusz Chabior, Michalina Olszańska, Maciej Musiał, Paweł Smagała, Grażyna Barszczewska, Marcin Hycnar, Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Wakuliński, Sławomir Grzymkowski Na podstawie książki Piotra Witta PRZEDPIEKLE SŁAWY. RZECZ O CHOPINIE Reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska Zdjęcia: Wojciech Staroń Scenografia: Agnieszka Zawadowska, Krzysztof Benedek Kostiumy: Monika Nyckowska Montaż: Beata Barciś

Czeski humor w najlepszym wydaniu. Komedia Oldricha Lipskiego, który ma na swoim koncie m.in. „Lemoniadowego Joe’go” i „Adela jeszcze nie jadła kolacji” opowiada o latach siedemdziesiątych u naszych południowych sąsiadów. Jest jednocześnie ciepła i mocno prześmiewcza. Lipski scenariusz napisał razem ze Zdenkiem Svěrákiem i Ladislavem Smoljakiem którzy zadbali o scenariusz, stworzył świetny film, obfitujący w wiele zabawnych sytuacji, przepełniony inteligentnym humorem. Reżyser ukazuje trudne relacje ojciec – syn.Fabryka, w której pracuje Jiri Kroupa, jest modernizowana, ten specjalista w wieku więcej niż średnim musi zrobić wieczorową maturę, by dalej móc pracować na stanowisku. Reszcie załogi na tym zależy, bo inaczej miejsce Kroupy zajmie kontroler jakości Hujer, lizus i nadgorliwiec. Szkoła jest dość upiorna, a uczniowie nieznośni. Profesor od czeskiego każdego ucznia prosi „Mareczku, podaj mi pióro”, nie zważając na to, jak ma naprawdę na imię. Kroupie nauka idzie nienajlepiej i jego dorastający syn, który chodzi do tej samej szkoły, daje mu korepetycje. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Czechosłowacja, 1976 Reżyseria: Oldřich Lipský Czas trwania: 93 min. Obsada:Jiří Sovák – Jiří KroupaJiří Schmitzer – Jiří Kroupa juniorMíla Myslíková – żona KroupyVáclav Lohniský –kontroler HujerTytuł oryginalny: Marečku, podejte mi pero!

Pierwsza część trylogii Jaroslava Papouška o perypetiach praskiej rodziny Homolków. Twórcom udało się pokazać absurdy w sytuacjach pozornie zwyczajnych i normalnych, co doceniła publiczność; film zyskał miano kultowego. Ciekawostką jest fakt, iż w rolach bliźniaków wystąpili synowie znanego reżysera, Miloša FormanaKraj pochodzenia, rok produkcji: Czechosłowacja, 1969Czas trwania: 95 minutReżyseria: Jaroslav PapoušekObsada:Josef Šebánek – DziadekMarie Motlová – BabciaFrantišek Husák – LudvaHelena Růžičková – HedušTytuł oryginalny: Ecce homo Homolka

Kontynuacja przygód pewnej przeciętnej, praskiej rodziny Homolków znanej z poprzedniej części pt. „Straszne skutki awarii telewizora”. W nowej odsłonie poznajemy pradziadków ze strony babci Homolkowej, zamieszkałych na południu Czech. Po otrzymaniu smutnej wiadomości, jakoby pradziadek był już na łożu śmierci, Homolkowie udają się w daleką podróż nowo zakupionym samochodem, aby złożyć seniorowi rodu ostatnią wizytę. Co z tego wyniknie? Kraj pochodzenia, rok produkcji: Czechosłowacja, 1970 Czas trwania: 78 minut Reżyseria: Jaroslav Papoušek Obsada: Matěj Forman – Bliźniak Máta Helena Růžičková – Hedus František Husák – Ludva Petr Forman – Péťa Marie Motlová – Babcia Josef Šebánek – Dziadek

Tancerka baletowa Anna mieszka z ośmioletnim synem Vaškiem w miejskim blokowisku. Mimo, że praca w balecie jest absorbująca, poświęca synowi całe wieczory. Gosposia namawia Annę, żeby zabrała Vaška na kilka dni w góry. Niestety, w trakcie wyjazdu kobieta musi wrócić i nie ma z kim zostawić syna. Z pomocą przychodzi jej przypadkowo spotkany w hallu schroniska dawny znajomy Luboš, obecnie ratownik górski, który proponuje, że zaopiekuje się chłopcem. Mężczyzna powoli dochodzi do wniosku, że Vašek jest jego dzieckiem. Mimo, że Anna zdecydowanie temu zaprzecza, stara się odzyskać dawną miłość i syna. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Czechosłowacja, 1977 Czas trwania: 120 min Reżyseria: Marie Poledňáková Obsada: Jana Preissová - Anna Tomáš Holý - Vašek Blanka Waleská - Karla Stella Zázvorková - Garderobiana Tytuł oryginalny: Jak vytrhnout velrybe stolicku

Film jest inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami, historią niewidomego geniusza fortepianu. Mietek (Dawid Ogrodnik) jako dziecko traci wzrok. Jego matka (Jowita Budnik) oddaje go pod opiekę sióstr zakonnych w Laskach. W ośrodku dla niewidomych chłopiec odkrywa, że muzyka może stać się dla niego sposobem, by na nowo widzieć i opowiadać świat. Mietek zostaje świetnym pianistą klasycznym. Gdy jednak odkrywa jazz, ma już tylko jeden cel – zostać najlepszym pianistą jazzowym w Polsce. Odnosi coraz większe sukcesy, nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Wygrywa prestiżowy Montreux Jazz Festival. Niespodziewanie w jego życiu pojawia się charyzmatyczna wokalistka Zuza (Justyna Wasilewska). To spotkanie zmieni jego życie. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 Reżyseria: Maciej Pieprzyca Obsada: Dawid Ogrodnik – Mietek Kosz Cyprian Grabowski – Mały Mietek Piotr Adamczyk – Bogdan Danowicz Mikołaj Chroboczek – Gutek Wiktoria Gorodeckaja – Marta Justyna Wasilewska – Zuza Michał Filipiak – Włodek Jowita Budnik – Matka Mietka

To największe święto polskiej piosenki, w którym corocznie biorą udział największe gwiazdy polskiej sceny oraz młodzi, zdolni debiutanci, którzy dopiero zaczynają przygodę z muzyką.

Najnowszy film Władysława Pasikowskiego („Psy”, „Psy 2”, „Jack Strong”, „Glina”) opowiadający o słynnym „Kurierze z Warszawy”, czyli Janie Nowaku-Jeziorańskim. Fabuła skupia się na samotnej misji Nowaka-Jeziorańskiego, która miała zdecydować o losach Polski i II wojny światowej. Ścigany przez wszystkie wrogie wywiady, w środku nocy przerzucony z hotelu Savoy do Żabna, spotyka ludzi, którzy na zawsze zmieniają jego życie. 11 marca 2019 w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej odbyła się oficjalna premiera filmu. Wziął w niej udział prezydent RP Andrzej Duda. W kinach od 15 marca. Wkrótce również w TVP VOD! Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019Reżyseria: Władysław PasikowskiObsada: Philippe Tłokiński – Jan Nowak-JeziorańskiPatrycja Volny – MarysiaJulie Engelbrecht – DorisGrzegorz Małecki – Generał Tadeusz Bór-KomorowskiMirosław Baka – Generał Tadeusz PełczyńskiZbigniew Zamachowski – Generał Antoni Chruściel „Monter”Adam Woronowicz – Kazimierz Iranek-OsmeckiTomasz Schuchardt – Kazimierz WolskiSławomir Orzechowski – Stanisław Mikołajczyk

Pełna dyskretnego humoru i sportowej rywalizacji historia o poszukiwaniu własnej drogi. Film w reżyserii Łukasza Grzegorzka („Kamper”) zdobył nagrodę publiczności na Forum Kina Europejskiego Cinergia, a Jacek Braciak został wyróżniony za najlepszą rolę męską na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia”. „Córka trenera” znalazła się w programie Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Filmfest Hamburg, a swoją światową premierę miała podczas festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu.W filmie występują triumfatorzy Orłów – nagród Polskiej Akademii filmowej Orłów oraz Złotych Lwów Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: Jacek Braciak („Edi”, „Glina”, „Pod mocnym aniołem”, „Róża”, „Wołyń”, „Kler”) oraz Agata Buzek („Rewers”, „High life”, „Człowiek z magicznym pudełkiem”, „Fotograf”, „Obce ciało”, „Zemsta”)Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018Reżyseria: Łukasz GrzegorzekObsada:Jacek Braciak – Maciej KornetKarolina Bruchnicka – Wiktoria KornetBartłomiej Kowalski – Igor KarskiAgata Buzek – KamilaPiotr Żurawski – „Cysorz”

Jerzy Maksymiuk. Dyrygent, kompozytor, pianista. Urodzony 9 kwietnia 1936 w Grodnie. Mimo ponad 80 lat, jest w pełni aktywny a raczej, dla wielu, aktywny nadmiernie. Wymagający wobec siebie i innych, niezwalniający tempa, bezlitosny dla złego rzemiosła, wciąż zafascynowany muzyką i skupiony na swoich partyturach aż po granicę szaleństwa. Kochany przez wybitnych, drażniący i nielubiany przez wyrobników muzyki. Prywatnie, wciąż chłopak z małomiasteczkowego drewniaka, zaprzyjaźniony z „wykluczonymi” bywalcami parkowych ławek i dzielący się z nimi tym co ma. Charyzmatyczny „maestro”, podziwiany w Londynie, Glasgow i Paryżu, w życiu codziennym całkowicie bezradny bez pomocy żony i przez nią kierowany. Film realizowany w Polsce, Anglii, Szkocji i Francji pokaże Maksymiuka w trakcie pracy z wybitnymi muzykami i orkiestrami a także w trakcie komponowania muzyki. Wraz z bohaterem odbędziemy zaskakującą podróż w poszukiwaniu podstawowych definicji: czym jest muzyka i na czym polega jej działanie. Poznamy także artystę skrajnie „prywatnego”. Ten drugi portret, pełen barwnych epizodów, drobnych słabości, ale i natręctw zahaczających momentami o granice psychicznej normy, ilustruje jedną z najbardziej skrajnych wersji losu artysty. Tę, w której ceną wybitnego talentu jest samotność w przeciętnym, "normatywnym" świecie. Równorzędną bohaterką filmu jest żona Jerzego - Ewa Piasecka, osoba, która nie dzieląc przecież z muzykiem jego daru, jest mu zarazem absolutnie niezbędna - jako warunek tworzenia i trwania. Film jest opowieścią o miłości, wielkiej pasji, talencie i jeszcze większej cenie płaconej za ten talent. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018 Czas trwania: 75 minut Reżyseria: Tomasz Drozdowicz

Najlepszy polski horror od dekad. Rasowe, świetnie zrealizowane kino grozy z rozgrywającym się dramatem psychologicznym w tle. Tytułowy „Wilkołak” nie jest postacią jednoznacznie określoną. Mityczny stwór posiada zarówno ludzkie jak i zwierzęce cechy, co wskazuje, że mogą być nim tak samo zdziczałe, wygłodniałe psy, wypuszczone przez esesmanów, jak i ludzie, sprowadzeni do roli zwierząt poprzez swoje obozowe doświadczenie a próbujący znów powrócić do ludzkiej postaci. „Wilkołak” to jeden z najbardziej oczekiwanych filmów roku. Adrian Panek, po świetnie przyjętym debiucie pełnometrażowym („Daas”), wraca po 8 latach i ponownie zachwyca krytyków. Najnowszy obraz reżysera, swoją premierę miał na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie zdobył dwa Złote Lwy, za najlepszą reżyserię oraz najlepszą muzykę dla Antoniego Łazarkiewicza („Kamerdyner”). Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, Holandia, Niemcy, 2018 Czas trwania: 88 minut Reżyser: Adrian Panek Obsada: Kamil Polnisiak – Władek Nicolas Przygoda – Janek Sonia Mietielica – Hanka Danuta Stenka – Jadwiga Werner Daehn – Esesman Premiera kinowa: 29 marca 2019 roku. Wkrótce na TVP VOD!

Niezwykła opowieść o polskiej zakonnicy, siostrze Faustynie, uznanej za świętą przez papieża Jana Pawła II, mistyczce i wizjonerce, która w swoim życiu stanęła przed wykonaniem bardzo ważnej misji. Film pokazuje nieznane do tej pory fakty i przybliża widzom narodziny niezwykłego kultu Bożego Miłosierdzia, który mimo papieskiego zakazu, zyskał popularność na całym świecie. W roli głównej zobaczymy Kamilę Kamińską, nagrodzoną za najlepszy debiut aktorski na festiwalu filmowym w Gdyni, gwiazdę hitów „Najlepszy” i „Listy do M. 3”. W filmie „Miłość i Miłosierdzie” wystąpili również: Macieja Małysa, który zagrał u boku Johna Voighta w głośnym filmie „Jan Paweł II” oraz Janusz Chabior znany szerokiej widowni chociażby z produkcji „Wołyń”. Reżyserem jest Michał Kondrat – twórca m.in. filmu „Dwie Korony” poświęconego historii o. Maksymiliana Kolbe. Uroczysta prapremiera filmu, określanego najważniejszym filmem religijnym roku, odbyła się dokładnie 60 lat po zakazaniu szerzenia kultu Bożego Miłosierdzia według wizji św. Faustyny, w wyjątkowych okolicznościach sali kinowej Filmoteki Watykańskiej w Palazzo San Carlo za Spiżową Bramą. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 Czas trwania: 90 minut Reżyser: Michał Kondrat Obsada: Kamila Kamińska – św. Faustyna Kowalska Maciej Małysa – ks. Michał Sopoćko Janusz Chabior – malarz Eugeniusz Kazimirowski Premiera kinowa: 29 marca 2019 roku. Wkrótce w TVP VOD

Film nagrodzony Złotymi Lwami Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą wyróżniona została Grażyna Błęcka-Kolska, nagrodę za scenariusz otrzymał Jan Jakub Kolski. Bezkonkurencyjne okazały się w festiwalowym konkursie kostiumy Moniki Onoszki. Do Złotej Żaby festiwalu Camerimage nominowano autora zdjęć – Juliana A. Ch. Kernbacha. To inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia rodziny Wacława Szewczyka ps. Odrowąż. Jesienią 1946 roku żołnierz Armii Krajowej ginie z rąk funkcjonariuszy UB. Pogrążeni w rozpaczy rodzice – Hanna i Jakub – starają się godnie pochować syna. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018 Czas trwania: 100 minut Reżyseria: Jan Jakub Kolski Obsada: Grażyna Błęcka-Kolska – Hanna Szewczyk Jan Jankowski – Jakub Szewczyk Michał Kaleta – Jurgen Krzysztof Globisz – Zakonnik Michał Malinowski – Wacław Szewczyk