Maurizio Pollini, to włoski pianista. Zwycięzca VI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Urodził się w 1942 roku w Mediolanie. Systematyczną grę na fortepianie rozpoczął późno, bo dopiero w wieku jedenastu lat. Jego nauczycielami byli Carlo Lonatiego i Carlo Vidusso. W 1959 ukończył Konserwatorium Mediolańskie. Później kształcił się u Arturo Benedetti Michelangelego.
W 1960 wygrał pierwszą nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie, również w tym roku wystąpił z I Koncertem Fortepianowym Fryderyka Chopina w słynnej mediolańskiej La Scali. Następnie występował w najsłynniejszych ośrodkach muzyki poważnej na świecie, m.in. w Londynie, Berlinie, Salzburgu, Tokio, Nowym Jorku. W 2007 otrzymał nagrodę Grammy w kategorii Najlepsze wykonanie na instrument solowy (bez orkiestry) za nagranie chopinowskich nokturnów. W 2010 otrzymał nagrodę Praemium Imperiale w dziedzinie muzyki. Znany jako interpretator fortepianowych dzieł m.in. Fryderyka Chopina, Roberta Schumanna, Franza Schuberta, Ludwiga van Beethovena, Jana Sebastiana Bacha.
Film dokumentalny autorstwa Bruno Monsaingeona powstał z potrzeby upamiętnienia życia 70-letniego artysty, jego talentu, szczególnego charakteru i osobowości oraz ogromnej inteligencji. Artysta po raz pierwszy w życiu zgodził się na zrealizowanie takiego filmu. Poza biograficznym charakterem, film skupia się na najważniejszych aspektach kariery: muzykach z którymi pracował (Luigi Nono, Claudio Abbado, Pierre Boulez), doborze repertuaru (od Bacha przez Verdiego i Chopina, do Schoenberga, Nono, Bouleza, Stockhausena) oraz politycznym zaangażowaniu. Film oparty na formie wywiadu zawiera wiele archiwalnych materiałów.
