Powrót po latach!

Spektakl Patrycji Dołowy i Pawła Passiniego miał premierę 26 maja 2016 roku w Teatrze Żydowskim w Warszawie. Performance Pawła Passiniego przybliża dramatyczny moment z okresu II wojny światowej, gdy rodzona matka, Żydówka z getta, podejmuje decyzję, by pożegnać się ze swoim maleńkim dzieckiem, oddając je na wychowanie matce drugiej, polskiej. To bolesna i przejmująca chwila, gdy kobieta musi zabić w sobie macierzyński instynkt, by jej dziecko mogło dalej żyć. W spektaklu najważniejsze są prawdziwe ludzkie historie i ci, którzy je przeżyli – dziś już dorosłe Dzieci Holokaustu. Opowiadają o sobie i o swoich rodzicach. Zarówno tych, którzy ich wychowali, jaki i tych, których śladów wciąż szukają. Ich poruszające świadectwo, uzmysławia także, jak wiele ryzykowały polskie kobiety decydując się na przyjęcie pod swój dach żydowskie dzieci. Spektakl jest apoteozą miłości i życia, a jednocześnie wyrazem wdzięczności. Podniosły nastrój uzupełnia improwizowana, grana na żywo muzyka. Tekst i dramaturgia: Patrycja Dołowy Reżyseria: Paweł Passini Scenografia: Zuzanna Srebrna Multimedia: Maria Porzyc Muzyka: Daniel Moński, Paweł Passini Światło: Damian Bakalarz

Wybitni aktorzy Teatru Narodowego sięgnęli po poemat, który powstał z tęsknoty autora za krajem lat dziecinnych. Julian Tuwim pisał „Kwiaty polskie” na obczyźnie – w Brazylii i Stanach Zjednoczonych, po opuszczeniu Polski w wyniku wybuchu II wojny światowej. Utwór, nawiązujący do tradycji romantycznego poematu dygresyjnego, poeta ukończył po powrocie do kraju w 1946 r. Poruszył w nim kwestie patriotyzmu i miłości do ojczyzny, życia społecznego i wiary. Szczegółowo opisał ulice i miejsca, które darzył wielkim sentymentem, przywołał scenki rodzajowe z ulic rodzinnej Łodzi. Wspomnienia z dzieciństwa i liryczne wyznania przeplatane są opisami przyrody i politycznymi polemikami. Aktorom Teatru Narodowego towarzyszył Bogdan Hołownia, który zagrał na fortepianie szlagiery przedwojennej Warszawy. Jan Englert zapytany, dlaczego zainteresował się utworem Tuwima powiedział: „Poezja Tuwima, a szczególnie „Kwiaty polskie” są fantastycznym scenariuszem dla aktora. To jest poezja, która lepiej brzmi mówiona, niż czytana po cichu (...) Ta poezja wymaga uruchomienia wyobraźni plastycznej. Aktor mówiąc, musi widzieć to, co mówi. Tuwim uruchamia obrazy. Więc siłą rzeczy jakby zaprasza do interpretowania, do opowiedzenia tych obrazów, do nasycenia ich własną indywidualnością. (...) ten poemat jest dowcipny, słowotwórczy, niezwykle polski”.Kraj pochodzenie, rok produkcji: Polska, 2019 Czas trwania: 52 min. Obsada: Beata Ścibakówna, Jan Englert, Bogdan Hołownia – piano i opracowanie muzyczne

Spektakl Anny Wieczur-Bluszcz zrealizowany na podstawie książki Kornela Makuszyńskiego. Pełna humoru historia o rodzinie Mościrzeckich, którzy w 1936 roku zjeżdżają do dworku w Przypłociu, by odczytać odnaleziony po latach testament ich przodka. Każdy z członków rodu znajduje się w innej sytuacji życiowej i materialnej. Są wśród nich przedstawiciele różnych pokoleń i zawodów. Wielu z nich liczy na miliony odziedziczone w spadku. Ich nadzieje skutecznie podsyca administrator majątku nestora rodu Wojciecha Mościrzeckiego – Adam Dziurawiec. Poczynaniom potomków, z wiszącego na ścianie portretu, przygląda się sam testator – rejent Mościrzecki. „List z tamtego świata” to opowieść o tym, że nie pieniądze uszczęśliwiają i czynią nasze życie lepszym i pełniejszym, ale relacje z innymi ludźmi. W przedstawieniu zagrali m.in. Wojciech Wysocki, Joanna Jeżewska, Krzysztof Dracz, Monika Pikuła, Przemysław Bluszcz. Autor: Kornel Makuszyński Scenariusz i reżyseria: Anna Wieczur-Bluszcz Zdjęcia: Maciej Majchrzak Scenografia: Ewa Gdowiok Kostiumy: Monika Nyckowska Muzyka: Patryk Zakrocki

Tytułowy bohater, Tadeusz Dołęga-Mostowicz, był nie tylko patriotą, wybitnym publicystą i jednym z najpoczytniejszych pisarzy w międzywojniu (oraz współcześnie), ale także stanowił kogoś w rodzaju inżyniera ludzkich serc oraz umysłów. Jego los w sztuce Marka Bukowskiego i Macieja Dancewicza poznajemy przez pryzmat dziejów niejakiego Stanisława Webera vel Stanisława Nowaka – rzekomego pierwowzoru powieściowego Nikodema Dyzmy. I choć życie pisarza przerwały tragiczne, niewyjaśnione zresztą do dziś wydarzenia, to wykreowany przez niego człowiek z awansu typowy karierowicz nie tylko przetrwał zagładę przedwojennego świata, ale i święci triumfy w każdej kolejnej epoce: zarówno więc w PRL-u, jak i współcześnie. O tym wszystkim, a zatem o obyczajowości i polityczności życia w Polsce dwudziestowiecznej, a także o niezliczonych romansach pisarza wpierw uwielbianego, a w Polsce Ludowej krytykowanego i, w końcu, zakazanego opowiada wspaniale obsadzony i brawurowo zagrany spektakl „Dołęga-Mostowicz. Kiedy zamykam oczy”. W roli głównej wystąpił Wojciech Mecwaldowski, a towarzyszą mu m.in. Piotr Rogucki, Marian Opania, Julia Wieniawa, Kamilla Baar-Kochańska. Autorzy: Marek Bukowski, Maciej Dancewicz Reżyseria: Marek Bukowski Scenografia: Wojciech Żogała Kostiumy: Monika Ugrewicz Zdjęcia: Marek Dawid

Tekst Tomasza Śpiewaka w reżyserii Michała Borczucha. Rejestracja spektaklu Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie.„Wszystko o mojej matce” tytułem nawiązuje do filmu Almodovara, nie jest jednak jego teatralną adaptacją. To osobisty projekt Michała Borczucha i Krzysztofa Zarzeckiego inspirowany postaciami ich matek, które w roku 1986 i 1998 zmarły na raka. To przedstawienie dorosłych synów, półsierot, którzy mają do dyspozycji jedynie strzępy pamięci dziecka i nastolatka. Z pomocą zaproszonych do projektu aktorek i realizatorów chcą opowiedzieć o niemożliwej (bo zdeformowanej przez pamięć) historii odchodzenia matki lub nawet fascynacji jej chorobą, odbiorem choroby w kontekście przemian społeczno-politycznych w Polsce pod koniec lat 80. i 90. Najczęściej nagradzany spektakl Łaźni Nowej. Zdobył m.in. Grand Prix na 9. edycji Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia, Grand Prix 23. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, Pierwszą Nagrodę Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona”; Grand Prix 57. Kaliskich Spotkań Teatralnych, a także nagrodę Transfer 2016 za najlepszy spektakl w sezonie 2016/2017. Przedstawienie zostało wyróżnione Marką Radia Kraków. Tekst Tomasza Śpiewaka „Wszystko o mojej matce” znalazł się w finale Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej; Tomasz Śpiewak otrzymał także Nagrodę im. Stanisława Bieniasza, natomiast Michał Borczuch został w 2018 roku laureatem Paszportów Polityki w kategorii TEATR. Autor: Tomasz Śpiewak Reżyseria: Michał Borczuch Scenografia: Dorota Nawrot Muzyka: Bartosz Działosz Obsada: Iwona Budner, Monika Niemczyk, Halina Rasiakówna, Ewelina Żak, Krzysztof Zarzecki, Marta Ojrzyńska, Dominika Biernat

Postać Tadeusza Reytana, mimo iż powszechnie znana jako symbol protestu (dzięki słynnemu dziełu Jana Matejki), tak naprawdę pozostaje owiana tajemnicą. Autorzy chcą przybliżyć się do losów tego bohatera, zmierzyć z jego legendą, przedstawić prawdziwe okoliczności i przebieg jego spektakularnego sprzeciwu. Opowiadają o dramacie człowieka próbującego powstrzymać lawinę historii, która w rezultacie zmiotła z map Europy cały jego kraj, a mieszkańców oddała w niewolę trzech sąsiednich mocarstw. Reytan postawił na tej szali swój majątek, zdrowie, a ostatecznie także życie, które odebrał sobie w wieku zaledwie 38 lat. W ujęciu autorów główny bohater to uczciwy, honorowy człowiek postawiony w skrajnie trudnej sytuacji, zmuszony do podjęcia decyzji, które zaważą nie tylko na jego życiu, ale i na istnieniu całego narodu. W historii Reytana jak w soczewce skupia się skomplikowana i wielopoziomowa intryga, która doprowadziła najpierw do pierwszego, a w konsekwencji także i do kolejnych rozbiorów Polski. Autorzy: Jakub Pączek, Piotr Derewenda Reżyseria: Jakub Pączek Zdjęcia: Jacek Kędzierski Scenografia: Agnieszka Bąk Kostiumy: Katarzyna Nesteruk Montaż: Paweł Laskowski Obsada: Mirosław Haniszewski (Tadeusz Reytan), Grzegorz Mikołajczyk (Samuel Korsak), Wojciech Czerwiński (Stanisław Bohuszewicz), Sambor Czarnota (Otto Magnus von Stackelberg), Paweł Deląg (Stanisław August Poniatowski), Cezary Kosiński (Adam Poniński), Agnieszka Podsiadlik (Marianna Reytan), Antoni Ostrouch (Ksiądz), Andrzej Mastalerz (Franciszek Ryx), Rafał Jędrzejczyk (Stanisław Łętowski), Magdalena Woleńska (Izabela, ukochana Reytana ) i inni. Czas 80 min

Agnieszka Lipiec-Wróblewska zainspirowana odkrytymi przez Piotra Witta tragicznymi aspektami życia Chopina, przedstawia w swojej sztuce obraz szerzej nieznany: wnikliwy portret psychologiczny człowieka, który musi zmierzyć się z biedą, niepewnością, poczuciem niespełnienia i upokorzenia, a także szalejącą na ulicach Paryża cholerą, wojną domową we Francji i konsekwencjami upadku Powstania Listopadowego. „Fryderyk” to opowieść o pierwszych miesiącach pobytu polskiego kompozytora w Paryżu, gdzie długo bezskutecznie próbował wedrzeć się na salony. Wątkiem równoległym w spektaklu jest współczesna historia młodej pianistki Adeli, która poprzez tropienie losów Chopina odkrywa prawdę o okolicznościach, w jakich objawił się paryskiej elicie wielki talent genialnego muzyka.Występują: Krzysztof Szczepaniak, Maciej Charyton, Janusz Chabior, Michalina Olszańska, Maciej Musiał, Paweł Smagała, Grażyna Barszczewska, Marcin Hycnar, Zbigniew Zamachowski, Krzysztof Wakuliński, Sławomir Grzymkowski Na podstawie książki Piotra Witta PRZEDPIEKLE SŁAWY. RZECZ O CHOPINIE Reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska Zdjęcia: Wojciech Staroń Scenografia: Agnieszka Zawadowska, Krzysztof Benedek Kostiumy: Monika Nyckowska Montaż: Beata Barciś

Akcja spektaklu w reżyserii Krzysztofa Magowskiego toczy się w dwóch planach czasowych: w 1988 oraz w 2015 roku. Drugą bohaterką, po tytułowym Edwardzie Bernardzie Raczyńskim, jest Ewa Labnicka, studentka historii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (postać fikcyjna), która oszukując władze uczelni przyjeżdża do Londynu w celu zbierania materiałów do pracy magisterskiej o hrabiowskim rodzie Raczyńskich. Młodą dziewczynę wciąga atmosfera londyńskiego domu hrabiego, aż w końcu staje się admiratorką rodu. Pobyt w Londynie daje jej szansę poznania i zrozumienia świata, który po wojnie zniszczyli w Polsce komuniści. Hrabia Raczyński początkowo nieufny wobec Ewy powoli przełamuje swoją obojętność uświadamiając sobie, że istnieją jeszcze w Polsce młodzi ludzie, którzy reprezentują podobne co on wartości. Ich rozmowy są również pretekstem do przypomnienia losów pięciu generacji rodu Raczyńskich. Spotkania z Edwardem Bernardem młoda studentka dokumentuje za pomocą magnetofonu. Niestety po przylocie do kraju, w 1988 roku, nagrania skonfiskowane zostają przez Służbę Bezpieczeństwa. Odzyskanie taśm po wielu latach jest wątkiem, wokół którego rozgrywa się plan współczesny opowieści. Widz ma okazję dowiedzieć się, że pasja, którą zaraził Ewę ostatni hrabia z rodu Raczyńskich, przetrwała próbę czasu i wyznaczyła jej życiowe cele. Profesor Ewa Labnicka zostaje kuratorem wyremontowanego Pałacu Raczyńskich w Rogalinie (Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu). W spektaklu wystąpili m.in. Olgierd Łukaszewicz, Beata Ścibakówna i  Aleksandra Pisula.Autor i reżyseria: Krzysztof Magowski Scenografia: Kamil Kuc Zdjęcia: Adam Bajerski Kostiumy: Elżbieta Radke Muzyka: Dariusz Żebrowski Montaż: Beata Barciś

Serial realizowany na motywach bestsellerowej, trzytomowej sagi Ałbeny Grabowskiej o tym samym tytule. Jest to pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji opowieść o wielopokoleniowej rodzinie Winnych z podwarszawskiego Brwinowa, wpleciona w dramatyczne wydarzenia XX wieku. W serialu pojawiają się zarówno postaci fikcyjne, jak i prawdziwe, znane z naszej historii, kultury i sztuki. Wątkiem przewodnim są losy bliźniaczek, Ani i Mani Winnych, które rodzą się na początku I wojny światowej. Saga rodu Winnych jest też wnikliwym portret polskiego społeczeństwa, zmieniającego się wraz z rozwojem naszej państwowości. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 reżyseria: Piotr Trzaskalski, Obsada: Weronika Humaj, Kinga Preis, Jan Wieczorkowski, Katarzyna Kwiatkowska, Arkadiusz Janiczek, Olaf Lubaszenko, Rafał Królikowski, Adam Ferency, Iwona Bielska czy Katarzyna Wajda. „Stulecie Winnych” od 3 marca w każdą niedzielę o 20.15 w TVP1!

Intrygująca historia trzech młodych sióstr: Maryni, Alina i Lali, w które wcielają się Paulina Gałązka, Katarzyna Zawadzka i Julia Rosnowska. W serialu położono szczególny nacisk na dbałość o szczegóły. Fabuła w dużej mierze inspirowana jest pamiętnikami Polek z początków ubiegłego wieku a całość wpisuje się w obchody stulecia odzyskania niepodległości. Pomysłodawcą serialu i autorem książkowej sagi „Drogi wolności” jest Stanisław Krzemiński. Jako producent telewizyjny przyczynił się do sukcesu „Plebanii” i „Londyńczyków”. Wyreżyserował też wiele filmów dokumentalnych. W serialu występują czołowi polscy aktorzy, m.in. Anna Polony, Izabela Kuna czy Adam Cywka, Bernadetta Machała-Krzemińska i Mateusz Janicki. Akcja rozgrywa się w latach 1914-1926. Na fali kończącej się wojny bohaterki zakładają w Krakowie tygodnik "Iskra". Jego pierwszy numer, po wielu perturbacjach, ukazuje się 11 listopada 1918 roku. Pismo wydawane przez młode bohaterki pozwala na zarysowanie historycznego tła serialu, w którym nie zabraknie informacji m.in. o: odzyskaniu niepodległości, powstaniu rządu Paderewskiego, początkach wojny polsko-bolszewickiej, podpisaniu Traktatu Wersalskiego, Bitwie Warszawskiej, uchwaleniu konstytucji marcowej czy zamachu majowym. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 1918 Reżyseria: Maciej Migas Obsada: Katarzyna Zawadzka – Alina Biernacka Paulina Gałązka – Marynia Biernacka Julia Rosnowska – Lala Biernacka Anna Polony – Emilia Biernacka Adam Cywka – Ignacy Biernacki Izabela Kuna – Janina Biernacka Bernadetta Machała-Krzemińska – Anna Biernacka Mirosław Haniszewski – Dziennikarz Rudolf Katzner Mateusz Janicki – Karol Doster

Opowieść o trudnych latach okupacji hitlerowskiej, widzianych z perspektywy trzech młodych Polek. Marysia, Ewka i Irka to bardzo młode dziewczyny, które na progu swego dorosłego życia dostały od losu wojnę – jedną z najstraszliwszych, jakie nawiedziły ich kraj. Nie są jeszcze matkami, nie są też jeszcze żonami. Przygotowywane przez pierwsze dwadzieścia lat dzieciństwa i młodości do życia według standardów swego środowiska, nagle stanęły bezbronne wobec potężnych sił zła i ciemności. I podjęły z nimi walkę. Żeby ta walka była skuteczna, muszą się zmienić. Serial reżyseruje Michał Rogalski, współtwórca między innymi „Czasu honoru”. W głównych rolach występują Aleksandra Pisula (Marysia – aktorka wyróżniona przed kilku laty na Festiwalu Szkół Aktorskich w Łodzi), Marta Mazurek (Irka – nagrodzona Grand Prix w roku 2013 na FST w Łodzi) i Vanessa Aleksander (Ewa). Obok nich na ekranie zobaczymy między innymi Danutę Stenkę i Michała Czerneckiego. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2016 Reżyseria: Michał Rogalski Obsada: Aleksandra Pisula – Marysia Joachim Vanessa Aleksander – Ewa Fronczak Marta Mazurek – Irka Szczęsna Michał Czernecki – Witold Szczęsny "Wojtek" Joanna Balasz – Rozalia Krzysztof Franieczek – Major Oskar Dietrich Józef Pawłowski – Kamil Brodzki Danuta Stenka – Jadwiga Szczęsna Maria Dębska – Zosia Joachim

Serial historyczno-przygodowy z wojną polsko-bolszewicką w tle. Opowiada o losach trzech żołnierzy z trzech zaborów, o ich przyjaźni i związkach z kobietami. Po raz pierwszy tematem serialu jest walka Polski o niepodległość w 1920 roku. Kraj stanął wówczas nie tylko w obronie swoich granic, ale także całej cywilizacji europejskiej, której zagrażała sowiecka Rosja. Bohaterowie: Bronek Jabłoński, polski szlachcic i oficer w rosyjskiej armii; Władek Jarociński, pochodzący z chłopskiej rodziny ze Śremu, żołnierz pruskiej armii oraz Józef Szymański matematyk ze Lwowa, oficer legionów w c. k. armii (wojsk monarchii austro-węgierskiej), wracają do Warszawy na kilka miesięcy przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Ich losy niespodziewanie się splatają, jak się okazuje – trwale. „1920. Biało-czerwone” to także opowieść o społeczeństwie tamtych lat. Serial reżyseruje Maciej Migas. Józefa Piłsudskiego gra Mirosław Baka. W pozostałych rolach m.in. Karolina Chapko, Monika Kwiatkowska, Danuta Stenka i Krzysztofa Globisz. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2010-2011 Reżyseria: Maciej Migas Obsada: Jakub Wesołowski – Bronisław Jabłoński Wojciech Zieliński – Władek Jarociński Tomasz Borkowski – Józef Szymański Lesław Żurek – Mieczysław Pijanowski Karolina Nolbrzak – Pola Michał Żurawski – Aleksander Sribielnikow Karolina Chapko – Zofia Olszyńska Danuta Stenka – Teresa Olszyńska, matka Zofii

Film jest inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami, historią niewidomego geniusza fortepianu. Mietek (Dawid Ogrodnik) jako dziecko traci wzrok. Jego matka (Jowita Budnik) oddaje go pod opiekę sióstr zakonnych w Laskach. W ośrodku dla niewidomych chłopiec odkrywa, że muzyka może stać się dla niego sposobem, by na nowo widzieć i opowiadać świat. Mietek zostaje świetnym pianistą klasycznym. Gdy jednak odkrywa jazz, ma już tylko jeden cel – zostać najlepszym pianistą jazzowym w Polsce. Odnosi coraz większe sukcesy, nie tylko w Polsce, ale i na świecie. Wygrywa prestiżowy Montreux Jazz Festival. Niespodziewanie w jego życiu pojawia się charyzmatyczna wokalistka Zuza (Justyna Wasilewska). To spotkanie zmieni jego życie. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 Reżyseria: Maciej Pieprzyca Obsada: Dawid Ogrodnik – Mietek Kosz Cyprian Grabowski – Mały Mietek Piotr Adamczyk – Bogdan Danowicz Mikołaj Chroboczek – Gutek Wiktoria Gorodeckaja – Marta Justyna Wasilewska – Zuza Michał Filipiak – Włodek Jowita Budnik – Matka Mietka

To największe święto polskiej piosenki, w którym corocznie biorą udział największe gwiazdy polskiej sceny oraz młodzi, zdolni debiutanci, którzy dopiero zaczynają przygodę z muzyką.

Najnowszy film Władysława Pasikowskiego („Psy”, „Psy 2”, „Jack Strong”, „Glina”) opowiadający o słynnym „Kurierze z Warszawy”, czyli Janie Nowaku-Jeziorańskim. Fabuła skupia się na samotnej misji Nowaka-Jeziorańskiego, która miała zdecydować o losach Polski i II wojny światowej. Ścigany przez wszystkie wrogie wywiady, w środku nocy przerzucony z hotelu Savoy do Żabna, spotyka ludzi, którzy na zawsze zmieniają jego życie. 11 marca 2019 w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej odbyła się oficjalna premiera filmu. Wziął w niej udział prezydent RP Andrzej Duda. W kinach od 15 marca. Wkrótce również w TVP VOD! Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019Reżyseria: Władysław PasikowskiObsada: Philippe Tłokiński – Jan Nowak-JeziorańskiPatrycja Volny – MarysiaJulie Engelbrecht – DorisGrzegorz Małecki – Generał Tadeusz Bór-KomorowskiMirosław Baka – Generał Tadeusz PełczyńskiZbigniew Zamachowski – Generał Antoni Chruściel „Monter”Adam Woronowicz – Kazimierz Iranek-OsmeckiTomasz Schuchardt – Kazimierz WolskiSławomir Orzechowski – Stanisław Mikołajczyk

Pełna dyskretnego humoru i sportowej rywalizacji historia o poszukiwaniu własnej drogi. Film w reżyserii Łukasza Grzegorzka („Kamper”) zdobył nagrodę publiczności na Forum Kina Europejskiego Cinergia, a Jacek Braciak został wyróżniony za najlepszą rolę męską na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Filmowej „Prowincjonalia”. „Córka trenera” znalazła się w programie Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Filmfest Hamburg, a swoją światową premierę miała podczas festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu.W filmie występują triumfatorzy Orłów – nagród Polskiej Akademii filmowej Orłów oraz Złotych Lwów Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni: Jacek Braciak („Edi”, „Glina”, „Pod mocnym aniołem”, „Róża”, „Wołyń”, „Kler”) oraz Agata Buzek („Rewers”, „High life”, „Człowiek z magicznym pudełkiem”, „Fotograf”, „Obce ciało”, „Zemsta”)Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018Reżyseria: Łukasz GrzegorzekObsada:Jacek Braciak – Maciej KornetKarolina Bruchnicka – Wiktoria KornetBartłomiej Kowalski – Igor KarskiAgata Buzek – KamilaPiotr Żurawski – „Cysorz”

Jerzy Maksymiuk. Dyrygent, kompozytor, pianista. Urodzony 9 kwietnia 1936 w Grodnie. Mimo ponad 80 lat, jest w pełni aktywny a raczej, dla wielu, aktywny nadmiernie. Wymagający wobec siebie i innych, niezwalniający tempa, bezlitosny dla złego rzemiosła, wciąż zafascynowany muzyką i skupiony na swoich partyturach aż po granicę szaleństwa. Kochany przez wybitnych, drażniący i nielubiany przez wyrobników muzyki. Prywatnie, wciąż chłopak z małomiasteczkowego drewniaka, zaprzyjaźniony z „wykluczonymi” bywalcami parkowych ławek i dzielący się z nimi tym co ma. Charyzmatyczny „maestro”, podziwiany w Londynie, Glasgow i Paryżu, w życiu codziennym całkowicie bezradny bez pomocy żony i przez nią kierowany. Film realizowany w Polsce, Anglii, Szkocji i Francji pokaże Maksymiuka w trakcie pracy z wybitnymi muzykami i orkiestrami a także w trakcie komponowania muzyki. Wraz z bohaterem odbędziemy zaskakującą podróż w poszukiwaniu podstawowych definicji: czym jest muzyka i na czym polega jej działanie. Poznamy także artystę skrajnie „prywatnego”. Ten drugi portret, pełen barwnych epizodów, drobnych słabości, ale i natręctw zahaczających momentami o granice psychicznej normy, ilustruje jedną z najbardziej skrajnych wersji losu artysty. Tę, w której ceną wybitnego talentu jest samotność w przeciętnym, "normatywnym" świecie. Równorzędną bohaterką filmu jest żona Jerzego - Ewa Piasecka, osoba, która nie dzieląc przecież z muzykiem jego daru, jest mu zarazem absolutnie niezbędna - jako warunek tworzenia i trwania. Film jest opowieścią o miłości, wielkiej pasji, talencie i jeszcze większej cenie płaconej za ten talent. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018 Czas trwania: 75 minut Reżyseria: Tomasz Drozdowicz

Najlepszy polski horror od dekad. Rasowe, świetnie zrealizowane kino grozy z rozgrywającym się dramatem psychologicznym w tle. Tytułowy „Wilkołak” nie jest postacią jednoznacznie określoną. Mityczny stwór posiada zarówno ludzkie jak i zwierzęce cechy, co wskazuje, że mogą być nim tak samo zdziczałe, wygłodniałe psy, wypuszczone przez esesmanów, jak i ludzie, sprowadzeni do roli zwierząt poprzez swoje obozowe doświadczenie a próbujący znów powrócić do ludzkiej postaci. „Wilkołak” to jeden z najbardziej oczekiwanych filmów roku. Adrian Panek, po świetnie przyjętym debiucie pełnometrażowym („Daas”), wraca po 8 latach i ponownie zachwyca krytyków. Najnowszy obraz reżysera, swoją premierę miał na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, gdzie zdobył dwa Złote Lwy, za najlepszą reżyserię oraz najlepszą muzykę dla Antoniego Łazarkiewicza („Kamerdyner”). Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, Holandia, Niemcy, 2018 Czas trwania: 88 minut Reżyser: Adrian Panek Obsada: Kamil Polnisiak – Władek Nicolas Przygoda – Janek Sonia Mietielica – Hanka Danuta Stenka – Jadwiga Werner Daehn – Esesman Premiera kinowa: 29 marca 2019 roku. Wkrótce na TVP VOD!

Niezwykła opowieść o polskiej zakonnicy, siostrze Faustynie, uznanej za świętą przez papieża Jana Pawła II, mistyczce i wizjonerce, która w swoim życiu stanęła przed wykonaniem bardzo ważnej misji. Film pokazuje nieznane do tej pory fakty i przybliża widzom narodziny niezwykłego kultu Bożego Miłosierdzia, który mimo papieskiego zakazu, zyskał popularność na całym świecie. W roli głównej zobaczymy Kamilę Kamińską, nagrodzoną za najlepszy debiut aktorski na festiwalu filmowym w Gdyni, gwiazdę hitów „Najlepszy” i „Listy do M. 3”. W filmie „Miłość i Miłosierdzie” wystąpili również: Macieja Małysa, który zagrał u boku Johna Voighta w głośnym filmie „Jan Paweł II” oraz Janusz Chabior znany szerokiej widowni chociażby z produkcji „Wołyń”. Reżyserem jest Michał Kondrat – twórca m.in. filmu „Dwie Korony” poświęconego historii o. Maksymiliana Kolbe. Uroczysta prapremiera filmu, określanego najważniejszym filmem religijnym roku, odbyła się dokładnie 60 lat po zakazaniu szerzenia kultu Bożego Miłosierdzia według wizji św. Faustyny, w wyjątkowych okolicznościach sali kinowej Filmoteki Watykańskiej w Palazzo San Carlo za Spiżową Bramą. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2019 Czas trwania: 90 minut Reżyser: Michał Kondrat Obsada: Kamila Kamińska – św. Faustyna Kowalska Maciej Małysa – ks. Michał Sopoćko Janusz Chabior – malarz Eugeniusz Kazimirowski Premiera kinowa: 29 marca 2019 roku. Wkrótce w TVP VOD

Film nagrodzony Złotymi Lwami Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą wyróżniona została Grażyna Błęcka-Kolska, nagrodę za scenariusz otrzymał Jan Jakub Kolski. Bezkonkurencyjne okazały się w festiwalowym konkursie kostiumy Moniki Onoszki. Do Złotej Żaby festiwalu Camerimage nominowano autora zdjęć – Juliana A. Ch. Kernbacha. To inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia rodziny Wacława Szewczyka ps. Odrowąż. Jesienią 1946 roku żołnierz Armii Krajowej ginie z rąk funkcjonariuszy UB. Pogrążeni w rozpaczy rodzice – Hanna i Jakub – starają się godnie pochować syna. Kraj pochodzenia, rok produkcji: Polska, 2018 Czas trwania: 100 minut Reżyseria: Jan Jakub Kolski Obsada: Grażyna Błęcka-Kolska – Hanna Szewczyk Jan Jankowski – Jakub Szewczyk Michał Kaleta – Jurgen Krzysztof Globisz – Zakonnik Michał Malinowski – Wacław Szewczyk